Memorias dunha leoa é unha obra para tomar enserio, unha novela sincera, sen circunloquios que narra unha historia común, que ben podería ser a nosa, a dunha irmá, unha veciña ou, como no caso da obra de L.G.P, dunha amiga que, detrás da montaxe dunha vida común, por medo a ser discriminada, descoñece os camiños para saír do seu inferno particular.

Por tanto, Memorias dunha leoa non é unha obra de personaxes (como adoita dicirse agora), nin sequera unha novela costumista, é un relato visceral que nos coloca na pel dunha muller que, por distintas cuestións, descoñece a súa poder real ata que a vida pona a proba.

A súa protagonista, Ana, é unha moza cunha vida moi complicada, pásase os seus días loitando para saír adiante, o seu único soño: atopar un amor verdadeiro e poder sentir, así, algo no seu desgarrado corazón. Cada novo intento frustrado, materializado polas expectativas, as preparacións, a vontade, van consumindo e sumindo aínda máis nos seus fracasos cotiáns. Toda coincidencia coa vida de todos nós, lector, non é casualidade.
Con todo, a vida é un zigzagueante transitar de momentos inesperados que, chegado o caso, permitiralle coñecer a alguén no lugar menos esperado e nas peores circunstancias, que alumará o seu presente. Conseguirá Ana cambiar o seu destino?