Benquerida Compañeira Teresa:

Pasaron xa dous meses e pouco dende o fatídico 29 de Xullo que a todas nos xelou o sangue e nos fixoterte no pensamento xa que nos identificamos plenamente contigo, dous meses e pouco daquelamañan na que o marido da túa usuaria do que tanto te queixaras e que tanto te amargou, humillou efaltou o respeto decidiu rematar de xeito cruel e desalmado coa túa vida polo simple feito de nonceder as pretensións que en máis dunha ocasión supostamente che manifestase e quesupostamentexa manifestará tamén en outras ocasións a outras compañeiras.

Ese malnacido atopase entre reixas apartado nun módulo psiquiatrico agardando ser xuzgado,protexido de posibles agresións, e ti miña pobre atopaste descansando nunha fria tumba nocementerio da túa benquerida Sanguiñeda.

Non tiña o gusto de coñecerte persoalmente, pero todo o acontecido me fai identificarme contigo amin e a moitas compañeiras que despois do que lamentablemente che aconteceu nos fixo sentirtamén unha mezcla de rabia, impotencia e dor polo teu cruel asasinato.

Para unha gran maioria de nós, Auxiliares do SAF o teu triste e inxusto final significou o punto e final atolerancia hacia situacións similares que algunha de nós viviu nalgún momento da nosa traxectoriacomo Auxiliares a Domicilio, sentias angustia e ansiedade como manifestaches en varias ocasións atúa xente próxima e tamén de xeito oficial a Empresa, sindicato e Concello e coma sempre recibichesa calada por resposta, un aguanta uns días como a tua profesionalidade che esixe ata quepoidadamos cubrirte porque eres esencial, ata que iso provouco que che arrebatasen a vida.

Sabemos e entendemos como te sentias porque a maioria de nós sufrimos algún tipo de acoso,humillación e incluso agresión ou tentativa da mesma quedando todo en silencio e recibindo a mesmaresposta de quen indirectamente nos leva a situacións anímicas o límite, nos explota laboralmente oucomo no teu caso te levou a perder a vida sen que isto lles supoña ningún tipo de perxuicio nen ossancione nin lles cause ningún tipo de remordemento porque aínda que para as Auxiliares o nosotraballo prima a Humanidade e Atención @s nos@s usuari@s para esas Empresas que nos contratanúnicamente somos números e ingresos económicos a fin de mes coa complicidade dasAdministracións que así llo permiten e lles otorgan as pertinentes permisos e licitacións para facelo.

Falannos de denunciar, de facer público calquer tipo de abuso que lóxicamente todas estamos deacordo debe ser o primeiro paso pero que facil é facelo dende un despacho ou un atril e sen estarexposto a sancións ou menosprecios e castigos como pode ser rebaixar horas, chantaxes ou abusoslaborais que supoñan golpear o punto débil do que estas compañias buitres se aproeitan, a perdaparcial ou total dos nosos míseros salarios e inclúso ameazando con despidos.

Todalas auxiliares do SAF Teresa te temos na mente a hora de reclamar xustiza e de negarnos a seguirsometidas, algúns Concellos como o teu benquerido Mos xa están tomando medidas pouco a poucona creación de Protocolos para protexernos e que deixemos de sufrir abusos de calquer tipo nosdomicilios e incluso comenzando a sancionar a servicios que incumplan estas obrigas.

Lamentablemente o Concello polo que ti realizabas a túa labor, O Concello do Porriño non tomou eseexemplo, sólo se lembrou de ti no dia da túa cruel morte para ter minutos de silencio con réditopolítico con membros incluso da Xunta e tamén para sesións coa prensa de Autobombo e vacias decontido, non se convou os representantes da cidadania para aportar claridade o que che aconteceu edarlles armas para esixir se che faga XUSTIZA tamén no administrativo e non sólo no xudicial porque oteu asasino físico esta na cadea pero quen ca súa neglixencia no administrativo e no laboral llopuxeron en bandexa seguen libres e sen ningún tipo de Castigo nen Sanción como a túa memoria,familia e Compañeiras merecen para poder ter a sensación de que se fixo xustiza e que o teu durofinal foi castigado.

O Alcalde do Concello que representabas coa túa boa labor nos domicilios non tivo a decencia de darexplicacións de ningún tipo nun pleno que convocou en Outubro como ordinario non incluindoo nenna orde do día e no que vendo e sendo coñecedor que se iba tratar o que che fixeron e a situaciónpola cal se chegou a ese nefasto final que te arrancou deste mundo decidiu deixar o Pleno e irse aunha Festa inaguración menospreciandote a ti, a túa memoria e as túas compañeiras que comoguerreiras estiveron alí poñendoche voz, reclamando respeto para ti e tamén para todas elas comotraballadoras pero que coma sempre as tentaron calar e restar importancia con mentiras e excusasabsurdas.

Por ti Teresa, dixeron verdades, sacaron a súa voz e clamaron XUSTIZA sen deixarse intimidar eobrigando o goberno a apoiar unha moción conxunta para aclarar responsabilidades e elaborarmedidas de seguridade para as túas Compañeiras do SAF do Porriño que tanto loitan pola túamemoria e que tan presente te teñen.

A TUA PARTIDA FORZOSA QUERIDA TERESA NUNCA FOI EN VANO E PARA NÓS AS TUASCOMPAÑEIRAS DO SAF SUPUXO O PUNTO DE PARTIDA PARA ESIXIR A NOSA DIGNIDADE LABORAL,PARA GARDAR O MEDO XUNTO COS NOSOS PROBLEMAS PERSOAIS NA MOCHILA ANTES DE ENTRARNOS DOMICILIOS A REALIZAR A NOSA LABOR, MELLORAR A VIDA D@S NOS@S USUARI@S EAXUDAL@S A SORRIR, NON IMOS TOLERAR NINGUNHA MÁIS PERMANEZA INDEFENSA ANTE NINGÚNTIPO DE ABUSO E IMO ESIXIR DA MANEIRA CONXUNTA QUE OS ORGANISMOS PERTINENTESCUMPRAN AS SÚAS OBRIGAS CON NOS E A NOSA SEGURIDADE E DIGNIDADE LABORAL EN TODOLOSCAMPOS DA MESMA.

DENDE AQUI PEDIR AS AUTORIDADES DO PORRIÑO QUE ASUMAN OS ERROS QUE TIVERON LUGARPARA QUE NON SE REPITAN E AS DA XUNTA E DEMAIS CONCELLOS QUE DUNHA VEZ DEIXEN OPALABRERIO E BRINDIS O SOL E SE POÑAN EN SERIO A LABOR DE REFORMULAR, MELLORAR EGARANTIR CONDICIÓNS LABORAIS DE TODO TIPO E DE SEGURIDADE PARA QUE O ACONTECIDO ATERESAS NON LLE ACONTEZA A NINGUNHA MAIS PORQUE SERIA A MELLOR HOMENAXE QUE DESEGURO QUE ELA QUIXESE RECIBIR.

COMPAÑEIRAS DO SAF A NON PERMITIR NINGUN ABUSO MAIS NEN POR PARTE DAS EMPRESAS, NENINSTITUCIÓNS NEN USUARI@S, FAGAMOLO POR NOS E TAMÉN POR TERESA QUELAMENTABLEMENTE XA NON PODE FACELO.

SEGUIMOS NA LOITA POR NOS E POR TERESA SEMPRE