Os letreiros luminosos das estradas galegas advirten de “risco de incendio extremo”. Porén, a día 10 de xullo o cadro de persoal fixo descontinuo de SEAGA –arredor de 500 traballadores/as sumándolles on interinos- aínda non comezou a traballar, cando a campaña de ‘alto risco’ arrincou, por decreto da Xunta de Galiza, o día 1 de xullo. Así o denuncia o persoal desta empresa pública que reclama que se fixe en convenio o período de contratación para labores de limpeza e de extinción de seis meses.

Pablo Buj, presidente do comité de empresa da Coruña, denuncia que moito do persoal ten a condición de fixo descontinuo gañada por sentenza xudicial na que se especifica que a relación coa empresa pública comeza a partir do inicio da campaña de alto risco de incendios forestais que é publicada por decreto, cada ano,a partir do día 1 de xullo.

Moitos teñen comunicación da empresa de que a metade do dispositivo de Coruña, por exemplo, vai comezar o día 14 de xullo e outra parte o 16 de xullo. “Nós consideramos isto unha demora excesiva, porque outros anos comezabamos o día 7 ou 8 de xullo, que xa era un incumprimento de sentenza, pero perder medio mes de traballo, de tres meses que imos traballar é unha sexta parte”.

A isto Buj engade que se esta situación é grave do punto de vista laboral, máis o é tendo en conta as condicións climatolóxicas deste verán que elevan o risco de incendio forestal respecto dos últimos anos.

Labores de limpeza e extinción

O presidente do comité da Coruña denuncia ademais que aconsellaría está deixando á empresa pública SEAGA nun plano secundario en materia de extinción. Explica que se están priorizando, fronte á extinción outros traballos. “Aínda que a imaxe que se dá de nós é que só somos axentes de extinción, tamén o somos de prevención e de traballo forestal na época de alto risco”.

Sinala que isto ten consecuencias en materia de prevención. “Estase poñendo en risco a integridade física do persoal, porque despois de estar desbrozando no mes de agosto dúas, tres ou catro horas e logo que che manden para un lume no que tes que estar dez ou doce horas seguidas é mesmo perigoso. Das primeiras cousas que aprendes cando traballas en extinción é que a un incendio hai que ir ben hidratado, descansado…”.

Denuncia ademais que tamén ten consecuencias canto a salubridade porque os equipos de extinción e de prevención son diferentes e “temos que levar no coche a funda de incendios, a de traballo forestal, as desbrozadoras, o gasoil, a gasolina das máquinas, temos que cambiarnos no monte e as mulleres teñen que cambiarse con nós”.

Por iso, desde o comité de empresa o que se demanda é que eses traballos de prevención se fagan no inverno e na primavera, coa fin de darlles máis continuidade o que permitiría, de paso, “saír desta precariedade que temos, que somos traballadores por 3 meses”.

Negociación do convenio

A principios de ano comezou a negociación do novo convenio que quedou bloqueada en canto se abordou a cuestión do tempo de traballo, isto é, cando a representación do persoal reclamou acadar os 6 meses de contratación, como mínimo, para o persoal fixo descontinuo. “Nin o xerente nin a consellaría queren falar desa cuestión”.

Pablo Buj lembra que malia as sentenzas xudiciais a empresa pública Seaga nunca se comprometeu por escrito a que este persoal ía traballar sequera os tres meses. “Sempre foi un acordo verbal que nunca se asinou como tal”.

A precariedade derivada desta situación é tal que ao ser fixo descontinuos uns e interinos/as outros/as a efectos de contratación para as oficinas de emprego a condición é a mesma e moita xente non pode cobrar nin subsidios nin axuda familiar, nin nada. “Nós poderiamos ter ese dereito se acadaramos polo menos 6 meses de traballo, pero a maioría das compañeiras e compañeiros poderán acceder ao paro só cada catro anos”.

Tal é así que segundo Buj houbo compañeiros/as que solicitaron as axudas de 400€ que lles foron posteriormente reclamadas. “Houbo quen tivo que devolver até 4.000 € porque lles dixeron que non tiñan dereito a cobralas. E isto ocorre nun colectivo que é parte indispensábel do dispositivo, porque somos 500 de algo máis de 2.000 do total de persoas que traballamos en extinción de incendios”.